Abby Carter
Stażysta
Dołączył: 28 Wrz 2005
Posty: 1272
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/5
|
 Wysłany: Sob 12:34, 06 Sty 2007 Temat postu: Luby |
 |
|
Miniaturka luby powstała w chwili słabości  Miała się rozwinać w cos więcej, ale pomysł i wen uciekli w siną dal^^
Abby stała przed drzwiami mieszkania Luki. Wciąż biła się z myślami, nie wiedziała, co robić... Z jednej strony uważała, że powinna powiedzieć mu, co tak naprawdę czuje, ale z drugiej... Niedawno powiedziała pacjentowi, że powinno się mówić o uczuciach. Nigdy nie udawało jej się postępować zgodnie z tą zasadą. A życie mogło być o tyle prostsze... Wzięła kilka głębszych wdechów, żeby uspokoić skołatane nerwy. Podniosła rękę i nacisnęła dzwonek. Już miała stchórzyć - odwrócić się i odejść, ale usłyszała odgłos otwieranego zamku. Po chwili stała przed nim. Na widok swojej przyjaciółki uśmiechnął się i gestem zaprosił ją do środka.
- Cześć, Luka. - Przywitała się nerwowym tonem. Stanęła naprzeciwko jego i usiłowała powiedzieć to, co sobie zaplanowała. Cały scenariusz rozmowy uleciał z jej głowy niczym ptak... Mężczyzna musiał zorientować się, że chce mu powiedzieć coś ważnego, bo czekał cierpliwie. Patrzyła wszędzie, byle nie na niego. - Chodzi o to, Luka... - Zaczęła cicho i nerwowo wykręcała swoje palce. - Chciałam ci powiedzieć, że... - Wszystkie słowa wydawały się niewłaściwe do wyrażenia tego, co czuje. - Już nie potrafię, Luka, nie chcę... - Nie potrafiła dokończyć, zabrakło jej odwagi. Zamierzała się odwrócić i odejść, ale nogi odmówiły jej posłuszeństwa. Po chwili Luka podszedł do niej. Nie miała odwagi podnieś głowy. Delikatnie uniósł jej twarz, tak by ich oczy spotkały się. Musiał ujrzeć w nich to, na czym mu zależało, ponieważ nakrył jej usta swoimi.
***
- Luka? - Abby zwróciła się do leżącego obok siebie mężczyzny.
- Hmmm? - Przekręcił się na bok i spojrzał jej w oczy. Uśmiechał się szeroko.
- Przyjaciele chyba ze sobą nie sypiają, prawda? - Spytała z figlarnym uśmiechem.
- Wydaje mi się, że nie - odparł i wyciągnął rękę. Wsunął niesforny kosmyk włosów za ucho swojej kochanki. Gdy zabierał swoją dłoń pogładził ją delikatnie po policzku. Abby przysunęła się bliżej niego i sięgnęła po jego dłoń, splotła ich palce ze sobą. Złożyła delikatny pocałunek na jego policzku i położyła głowę na jego barku. Wydawał się lekko zaskoczony tym gestem.
- Jesteś pewna Ab? -zapytał po krótkiej chwili milczenia.
- Absolutnie, Luka - na te słowa uśmiechnął się jeszcze szerzej i przytulił kobietę. Nigdy nie byli tak szczęśliwi jak w tej chwili.
Obudziła się w ramionach Luki. Widząc jego spokojną, uśpioną twarz uśmiechnęła się. Wyglądał jak anioł, tak spokojnie jakby żadne smutki życia go nie dotyczyły. Jakże mylne stwierdzenie... Gdyby tylko to było możliwe wzięłaby cześć jego bólu na siebie... Obserwowała jak jego klatka piersiowa unosi się i opada w rytm jego oddechów. Uwielbiała to. Jeszcze nigdy nie czuła się tak bezpiecznie i szczęśliwie. Nawet ostatnim razem. Zatraciła się w tym widoku i dopiero po chwili spostrzegła, że Luka obudził się i również obserwuje ją z ciepłym uśmiechem rozlanym po twarzy. Spojrzeli sobie w oczy - jeszcze nigdy nie byli tak blisko siebie, nie rozumieli się tak doskonale. Nie musieli nic mówić, nie było słów, które wyraziłyby to, co oboje czują. Ich oczy mówiły wszystko. Przytulił ją mocniej do siebie. Zrozumieli, że chcą tylko siebie, że nic innego nie potrzeba im do szczęścia.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
